نام‌ اوغوز اولین‌ بار در اوایل‌ قرن‌ هشتم‌ بعد از میلاد به‌ زبان‌ تركی‌ در كتیبه‌های‌ كشف‌ شده‌ در مغولستان‌ ظاهر می‌شود. در این‌ كتبیه‌ها، خاقان‌ ترك‌، اوغوزها را به‌ عنوان‌ مردم‌ خود معرفی‌ می‌نماید. از قرار معلوم‌ اوغوزها یكی‌ ازعناصر عمده‌ امپراتوری‌ چادرنشین‌ بودند كه‌ از چین‌ تا استانهای‌ مرزی‌ ایران‌ و بیزانس‌ و تا رود ولگا گسترش‌ داشت‌. كتیبه‌ها نشان‌ می‌دهد كه‌ چگونه‌ اوغوزها به‌منظور بدست‌ آوردن استقلال‌ بیشتر طغیان‌ كردند. این‌ قیام‌ و طغیانهای‌ بعدی‌،نشانگر عشق‌ پابرجای‌ اوغوزها برای‌ استقلال‌ است‌. علت‌ پراكنده‌ شدن‌ آنها درسرتاسر آسیای‌ مركزی‌ تا دریای‌ خزر در قرن‌ نوزدهم ، هم‌ ممكن‌ است‌ همین‌ (امر) باشد.
طبق‌ این‌ كتیبه‌ها، اوغوزها از نه‌ قبیله‌ تشكیل‌ می‌شدند، هر چند نویسندگان‌ متعدد اظهار می داشتند كه‌ اوغوزها بیست‌ و چهار قبیله‌ بوده‌اند. نویسندگان‌ كشور اوغوزها را از سیر دریا تا دریای‌ خزر و از شمال‌ دریای‌ آرال‌ تا خراسان‌ می دانستند.